12 Mart 2009 Perşembe

BEN GÜNEŞİ GÖREMEDİM CEHENNEMİ GÖRDÜM

Öncelikle söyleyeyim. Başarı gişeyse Güneşi Gördüm filmi başarılı olur. Ağlamaya meraklı insanlar koşa koşa bu filme gider. Zaten filmin amacı da bu. Herkes ağlasın, dostlarına anlatsın, onlar da ağlamak için salonlara koşsun. Ağlayın açılırsınız. Niye bilmiyorum ben ağlamadım. Aksine afakanlar bastı film boyunca. Ölen ölene. Asker ölüyor, terörist ölüyor, millet yerinden yuvasından ediliyor, küçük çocuk travesti oluyor, öbür aile Norveç yolunda kamyon kasalarında perişan oluyor... Tamam tüm bunlara katlandım. Ama kardeşim milleti ağlatacağım diye de el kadar bebek çamaşı makinesinde yıkanır mı? Pes dedim kaçtım salondan... Mahsun kardeş, hayatta az buçuk mutlu anlar da vardır.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder